Bosklassen 2016

Bosklassen 2016

vrijdag 23 mei 2014

Het ontbijt was donderdagmorgen niet te overzien: lange tafels vol ontbijtbuffet: eigengemaakte fruitsalade, spek en ei, cornflakes, yoghurt, zoet én hartig beleg, mandenvol broodjes, fruitsap, chocomelk. Je moest al een strateeg zijn om het op je bord gestapeld te krijgen en er heelhuids mee aan je tafel te geraken. Heeeerlijk….dankjewel aan de kookploeg.
De turnleerkrachten die ons ondertussen redelijk goed kennen qua sport én qua volhouden hadden eerder een  5-tal keuzemogelijkheden voorgesteld en zo startte de voormiddag met boterhammen en zonnecrème smeren (’t schijnt dat dat laatste in Brugge niet nodig was…)rugzak zoeken, te warme kledij weer in de kamer leggen, fietsen voor de 4e keer nakijken, banden oppompen, proefritjes doen, waterflessen en picknickmateriaal inpakken en tenslotte vertrok iedere groep, uitgezwaaid door de koks en meneer Walter die in “de centrale” bleef met zijn bezemwagen-die-kuren-vertoonde. Er was een sneukeltocht, een 

wandeltocht, 2 aparte fietstochten én een zware mountainbiketrip en dat ging om afstanden van 50 tot 70 kilometer. We hébben wat van Limburg gezien die dag, zelfs van Nederland na een overzet over de Maas. 


En de genieters gingen naar de Wissen voor een zintuigenwandeling en een vaart met fluisterbootjes waar zelfs de grootste kwebbeltantes in slaapstand van geraakten. 

De wandelaars sukkelden wat met Limburgse lijnbussen en waren te laat voor het avondeten maar 

ongelooflijk die kampmentaliteit: we hebben met zijn allen gewoon gewacht met eten tot de laatste 10 het domein op strompelden. De patatjes waren daardoor wat zacht maar ’t was heerlijke soep. Ondertussen werd onze binnenkoer door zeer bonte toiletten opgefleurd want ’t was fuifavond… Rood, geel en zwart voerden de boventoon maar er waren er ook die zich van de voetbalgekte niets aantrokken en in hun échte beste kleren fuifden. We kregen een glowstick en een heerlijke Braziliaanse cocktail om te starten en naar het einde toe een cola en een zakje chips. Buiten zomerwarm, binnen nog warmer én onze keuze muziek uiteraard, door Sebastiaan gemixt en door een gloednieuwe huisDJ Arno creatief aangevuld.



Toen moest er toch voorzichtig een eind aan komen, net toen een hele bende knappe mannen op het podium een prachtige act ten beste gaven, nam meester Dieter de micro ter hand om ons streng maar rechtvaardig bedwaarts te sturen want het avondritueel duurde langer dan anders met al die schmink


woensdag 21 mei 2014

De eerste morgen… en wat een verrassende verscheidenheid: er stonden er al vanaf halfzeven onder de douche en d’er waren er die om acht uur nog wakker geschud moesten worden. Na het ontbijt en de kampdans volgde een twee-minuten spel en zagen we onze sportieve juffrouw Kris in een rolstoel wegens spierscheuring van gisteren te intensief boslopen.

We kozen een partner uit eigen land en per duo gingen we aan de slag onder een dreigend en zelfs lichtelijk lekkend wolkendek: reuzendomino- en katapultspel, sorteerwerk, loopneus, zoeloedans en nog veel meer ludieke, nog niet eerder uitgevonden spelen. De beste 6 duo’s speelden nadien nog een spetterende finale die door Brazilië gewonnen werd… voorspelling voor het echte WK-werk in juni???

Middageten was een lentefris, ter plaatse belegd broodje met ruime keuze aan groenigheid en dan dé kampuitvinding bij uitstek… het begrip” platte rust”: voor sommigen meer nodig na die eerste nacht en voor het stevige bosspel dat volgde: ’t was er eentje van echt allooi: met lopers en pakkers en verdedigers, met kaartjes en puzzelstukken, met strategie en tactiek, met bebloede scheenbenen en bekraste armen, bezwete gezichten en T-shirts-vol-dennenaalden….en zelfs wat gemor dat sommigen niet goed tegen hun verlies konden…

De douches lonkten maar ’t was eerst nog sprokkeltijd: géén kampvuur zonder hout en ook daar zagen we behoorlijk wat verschillen: rustig en gezellig keuvelend het bos in en terugkerend met een twijgje of twee of met halve boomstammen sleurend, nog een lange tak onder de oksel geklemd.
Toen toch, onder begeleiding van de kamerverantwoordelijke, de douches in en dan de zaaaalige reuk van barbecue, voorafgegaan door een aperitieftractatie van onze jarige juffrouw Isabel. Was de reuk al heerlijk, de smaak was nog beter… zalm, kippenboutjes, worst, ribbetjes, een groentebuffet van 2 meter lang, zelfgemaakte sausen en vooral een gevoel van samen-buiten-eten-en-lang-mogen-tafelen-in-zomeravondsfeer.  Het kampvuur knetterde want er zaten heel wat dennentakken tussen, en we werden er zelfs wat stil bij, wat ingetogen.  ’t Gaat dus toch zonder TV of computerspelletjes.


De dappersten van de oudste klassen mochten nog op spooktocht, de anderen doken gewilliger dan gisteren onder de wol en droomden algauw van….

Woensdag 21 mei 2014

De busparking werd vanmorgen opgefleurd door Ravelijnse juffen met gekke rode duivelmutsen: we werden geteld en herteld en stapten gezwind richting station waar de rest van de bonte bende stond te wachten.  We konden stipt vertrekken: wij waren er én de trein ook: naar Leuven dus, daarna naar Genk en toen op een eivolle en ovenwarme lijnbus richting kamphuis waar 3 voorwachters in alweer duiveloutfit pesterig met hun go-car voor de bus bleven rijden…

De valiezen stonden netjes in rijen en de ongerusten begonnen al te zoeken maar hielden met graagte voor het heerlijke middageten op: tomatensoep met ballen, heerlijke frietjes en vol-au-vent van Limburgse boskiekens.
Er werden vrijwilligers gevraagd én gevonden voor de eerste afwas en ’t was verdorie geen kleintje:
Van alles méér dan 80 exemplaren…
Daarna: kamerverdeling: hoogslapers en grondliggers bepaalden hun positie en werden aangespoord tot lichtere kledij en zonnecrèmesmering want ’t was intussen bloedheet op de binnekoer
Toen: getoeter en verzamelen voor de eerste bosklasactiviteit: iedereen het bos in om zijn persoonlijk paspoort-voor-het-WK te zoeken maar ach, buiten onze foto was dat verder léég en er wachtten zes lege vakjes om bestickerd te worden na het volbrengen van een proef:
In Japan gooiden we sterren, in Spanje werden we van een dulle stier gegooid, Mexico mummificeerde met WC papier, België gooide én schoot aardappelen (oude oogst), in Nederland werden er liedjes geraden en in Brazilië dienden we cocktails op in de bergen.
Helaas liepen er ook sportieve leerkrachten rond die ons de zuurverdiende stickers afpakten, waarna dan weer een herexamen volgde en een tweede kans, kortom te moeilijk om uit te leggen maar serieus vermoeiend.  Gelukkig onderbroken door tijd voor een heerlijk ijsje en daarna het in ontvangst nemen van ons persoonlijk WK-T-shirt.
De openingsceremonie was spectaculair:  de jongens van wetenschap uit ons korps hadden iets met luchtdruk en water en raketten in elkaar geknutseld en de felgekleurde projectielen knalden tot hoog in de bomen.
Pittige pittabroodjes als avondmaal: rijkelijk gevuld maar moeilijk om proper te eten, we zagen zelfs heel wat leerkrachten sukkelen.
Een andere équipe voor de afwas en die hadden geluk want ’t was maar een kleintje.
Na wat avondlijk gekuier of een ferme rit met de go-car de speelzaal binnen voor de showavond:
Klaverheer, ruitendame, schoppenboer-met-pluim en een joker op leeftijd deden ons per ploeg inzetten op de juiste persoon voor een handigheidsproef.  Aldus vingen we munten, spoten slagroom, handtekenden ballonnen, wasknijperden borden, legden elektriciteit, omzeilden muizenvallen, bouwden suikertorens en schepten noten.  Kortom zéér onmisbare vaardigheden waar we voordien nog nooit van gehoord hadden…

En toen… bedtijd… met de gebruikelijke eerste-avond-ambiance.  Gelukkig patrouilleerden de leerkrachten want ochtend- en avondmensen in één kamer… en eentje met zweetvoeten en eentje dat snurkt en eentje met een beetje heimwee.