Dag 1 in Overpelt
Een erehaag leerlingen, ouders en leerkrachten zwaaide ons vanmorgen met grote witte zakdoeken en dikke (krokodillen)tranen uit, juf Olga en juf Heidi vanop de keukenstoep en ook de bovenramen vol afscheidsnemers.
De dubbeldekker snorde gezwind oostwaarts, de files waren kortstondig, de spelletjes werden gul geruild en juf Liese-Lotte en juf Anne trakteerden met Ravelijns-gebakken wafeltjes. Kortom: een voorspoedige heenrit. In de Winner werden we door boerenleerkrachten opgewacht, meester Wannes hield zijn kip aan de leiband, en we mochten al meteen onze loodzware valiezen de smalle trap opsleuren. De ervaren kampgangers wurmden vanop een gammel trapje hun hoeslaken rond een ambetante matras en stonden hun hulpelozere kamergenoten bovendien met raad en daad bij. 6 stapelbedden op 6 vierkante meter is redelijk krap maar de knuffelbeesten geraakten toch in de slaapzak en toen: naar buiten voor een vrolijke country-verzameldans en enkele minder vrolijke 'kamp'regels..
Onze 4 koks moeten haast de halve nacht gewerkt hebben aan het draaien van gehaktballetjes, het pellen der tomaten, het plukken van flinterdunne boontjes, het slachten van een een Limburgs everzwijn en het schillen en bakken van een reuzenpan goudgele patatjes want het was héérlijk.
De "grijsjes" hadden al direct corvee: afruimen, afwassen, wegzetten, vegen en tafels dekken. Gelukkig is dat in groep véél minder erg dan thuis.
Het bos en een schuchter zonnetje lonkten voor allerlei boerenvaardigheden als daar zijn: klompschieten, handschoenmelken, mestpoetsen, maïskloppen en sleetrekken. Nadien: je eigen kudde geblinddoekt en in een kakafonie van dierengeluiden terugvinden, staarten stelen en het kampioenkoppel verkiezen.
Vrije tijd en vrije keuze is ook leuk: strips lezen, bellenblazen, woordzoeken, scoobidoo'en, kuieren, go-carten, babbelen of meesters plagen. Zo rond te zessen werden we binnen verwacht voor een avondboterham, maar wat voor een: 4 soorten brood, met ganda ham en meloen. Wie om choco durfde vragen was de peaneut van zijn/haar tafel.
De avondactiviteit was voer voor wetenschappelijke geesten: 3 zéér geleerde professoren deden een hele reeks tests met kaarsen, ballonnen, lucifers, boten, vogelkooien en brandbare stoffen waarbij wij moesten weten/raden wie van de drie gelijk had... ongelooflijk maar waar: de kampioenenboerin bleek ook nog eens de slimste in fysicawetten te zijn; proficiat Casey!
Enkelen waren al voortijdig bedwaarts vertrokken maar de grote volksverhuizing tussen toiletten, lavabo's en ledikanten zorgde toch voor enige filevorming in de gangen. Juffen en meesters kwamen trouw slaapwelzoenen uitdelen en 't was de bedoeling dat het tegen tienen stil werd...
Goedenacht!
Dag 2
Tja, die eerste nachtrust...laten we zeggen eerder wisselvallig: na enige aanmaning van de "surveillanten" slaagden de meisjes erin héél stil te fluisteren, sommigen vonden hun bed wat smal of wat hard maar de meerderheid sliep tot zomers vogelgekwetter hen wekte... 't is eens wat anders dan een electronisch muziekje.
Veel natte drukte in de douches en aan de lange lavabo's, een controlerend oogje van de begeleiders en toen zat meester Frederick alweer vrolijk op zijn fictief cowboypaard voor ontbijtverzameling.
Twee groepen aan de klusjes terwijl de anderen héél intens met factor oneindig werden ingesmeerd want Limburg is wel degelijk zonniger en warmer.
Toen werden we in dierenfamilies ingedeeld en togen met een stickerblad op pad én op niveau van de Mol want we moesten in groep overleggen of we voor een actief, een rustig of een strategisch spel kozen: 24 keuzemogelijkheden alstublieft van een explosief mijnenveld tot een vreedzame memory.
Het origineelste was stickers plakken in een kippenren en wachten waar onze bosklaskip haar middagkakje zou placeren.
Het eten was zo mogelijk nog lekkerder dan anders: pompoensoep, mals stoofvlees, frisse sla en heeerlijke frietjes. De koks zweetten nog meer dan gewoonlijk in hun sauna-keuken, ze moesten wel 4 keer per dag van T-shirt wisselen.
Het oeroude begrip "platte rust" werd weer opgefrist voor de allervermoeisten en de rest mocht buiten chillen.
Een bijzonder attente Ravelijnse leerkracht had heel wat lieve kaartjes verstuurd...dankjewel!
Het namiddagspel startte ongelooflijk energiek, we holden ons de ziel uit het lijf om groenten te verzamelen, achternagezeten door drie dierlijke groenvreters, een varken, een schaap en een koe en volgens ons was er zéker een turnleerkracht bij want bij achtervolgingen sprongen de dennenappels metershoog. Er was gelukkig ook handigheid nodig voor de niet-hardlopers en voor pechvogel Thibo: het kamp diende constant bewaakt.
Zo rond halfvijf was de puf er wat uit, het varken gekwetst en de koe vermoeid, het prachtige scorebord was dit keer bij blauw het volst en het (zacht) verplichte douchen méér dan nodig: er stroomde evenveel zand als water door de afvoerputjes. De creatieve koks hadden voor een reuzen boerenomelet gezorgd en na de afwas mochten we verwachtingsvol naar de "bonte" avond...
Een oude veeartse wilde ons in haar wereld introduceren want tenslotte is de boerenstiel niet altijd "leute" nietwaar? Zorgen horen er ook bij als een dier ziek wordt en dus oefenden we diergeneeskundige vaardigheden als injecteren, vogeltjes (blutsekakkertjes) voeren, jungledieren verdoven, bloedingen stelpen, kunstmatige inseminatie en steriel houden van ontsmettingswatten. Een levensgrote virus en bacterie staken voortdurend stokken in de wielen en dreven de veearts haast tot waanzin met hun onderling gepest. Nooit geweten dat diergeneeskunde zo'n grappige faculteit is. Maar blijkbaar ook vermoeiend want er kwam nauwelijks protest toen we in de slaapzak moesten+
De stoertste gasten deden evenwel nog een "griezeltocht" onder leiding van meester Toon en meester Hendrik; ze vertrokken nog bij klaarte en vol bravoure maar ze waren héél wat stiller toen ze in de donkerte aan het kamphuis arriveerden. Sommigen wat witjes rond de neus maar bang waren écht niet geweest hé...
Dag 3
Was ons eerste ontbijt gezellig, ons tweede was GIGANTISCH: we moesten wel 3 keer aanschuiven om alles geproefd te krijgen. Meester Wannes lanceerde een nieuw, profaan gebed, namelijk dankuwel koks...
En vandaag een "gesplitste" dag, de kleur van onze sjaaltjes mochten we vergeten want we hadden voordien zelf mogen kiezen: genieten, sneukelen, fietsen of stoer stappen. Dat laatste kon absoluut niet zonder onze meester Bernard, die dus tweemaal meer dan 100 km fietste om ons onze zware trektocht te bezorgen: 25 km stappen alstublieft met nog sportieve én kennistests tussendoor. En wat terrasjes betreft: geen enkel te bespeuren in die Overpeltse bossen...
De genieters charmeerden Limburgse buschauffeurs, speelden mini-golf en consumeerden tijdig een ijsje en een drankje. De sneukelaars zouden u op het verkeerde been kunnen zetten maar het ging wel degelijk om gezonde tussendoortjes (de peperkoek uitgezonderd) en bovendien sleepten ze calorieverbrandend de hele dag hun kar met ingrediënten door het bos en slaagden ze erin groenten en fruit fijn te snijden op een gammel plankje op de grond tussen de bosmieren. Speciale dank aan Jeffrey en Lovely voor het ondersteunen van een oude juf...
En dan de fietsers: die combineerden sport en cultuur: fietsen door de Sahara, een Glasmuseum, een uitkijktoren, een speciale brug en blote beelden (ook kunst uiteraard)
Bij thuiskomst alweer hoognodige douches (de verse sokken geraakten wat uitgeput) en daarna zalig aperitieven in de avondzon. Meneer Chlarie zette onze drie gepensioneerde vrijwilligers met een attent cadeau in de dankbloemetjes alvorens Ravelijnwaarts te vertrekken en in Brussel in de file te staan. En 't schijnt dat direceur zijn géén zwaar beroep is...
Meester Guido had zijn paëlla-pan XXX-large nokvul gevuld: voor sommigen zéér exotisch maar verrassend lekker.
Maar hét orgelpunt van de dag was toch de langverwachte fuif. Prachtig/origineel/landelijk/feestelijk uitgedost verschenen we ter dansvloer. Meester André was al uren voordien aan het uitnodigen maar zijn balboekje bleef schrijnend leeg: onze Ravelijnse meisjes zijn best wel assertief...
Onze Arno was DJ (met voorbereidende hulp van juf Vicky) en de ambiance was ongelooflijk...
Niet dat we de begeleiders nodig hadden maar 't was fijn dat ze meedansten. Het zweet druppelde tegen de ramen, ongelooflijk.
En deze keer vonden we het écht te vroeg om te gaan slapen maar helaas... ook aan die heerlijke fuif kwam een eind
Dag 4
Voor sommigen werd het zwaar om onmiddellijk met het goede been uit het uit het hoge bed te stappen maar anderen waren al voor de morgenstond aan het proberen al die vuile was weer in die valies te krijgen, een haast onmogelijke klus, we duwden, we propten, we zetten er een knie op, de ritsen kreunden maar nog voor het ontbijt stond een leger koffers buiten en daarna weer binnen want het begon te miezeren... Mooi om zien was de bende van meester Toon en meester Hendrik, ijverig en efficiënt verdween ons podium en ons decor en ons spelmateriaal in gigantische dozen: Juf Hilde met haar helpers aan de kuis, onze noeste koks hun keuken aan het schrobben én tegelijkertijd nog een stevige spaghetti in elkaar te toveren. De meerderheid schoof per ploeg aan de kwistafels om tunes, tv-programma's, sportmensen, bekende Vlamingen, logo's en smaken te herkennen. De leukste ronde was zondermeer leerachten-op-oude-foto's herkennen...meester Frederick en meester Hendrik moeten in een ver verleden een zeer vrouwelijke fase gekend hebben en juf Vicky varieerde nogal van kapselkleur... De winnaars waren blauw én grijs, altijd goed voor minder discussie, zo'n gelijkspel. We mochten vroeger eten maar aan het aanschuiven te zien was de hoger daarom niet minder groot. De afwassers peuterden de laatste slierten uit de gootsteen, de bus kwam eraan, de chauffeur kreeg ook een bord Italiaans, we begonnen met handbagage buiten te staan of wat stilletjes tegen een muurtje te zitten, kortom een dubbel gevoel.
Dank aan allen die deze fijne dagen mogelijk maakten!
Een erehaag leerlingen, ouders en leerkrachten zwaaide ons vanmorgen met grote witte zakdoeken en dikke (krokodillen)tranen uit, juf Olga en juf Heidi vanop de keukenstoep en ook de bovenramen vol afscheidsnemers.
De dubbeldekker snorde gezwind oostwaarts, de files waren kortstondig, de spelletjes werden gul geruild en juf Liese-Lotte en juf Anne trakteerden met Ravelijns-gebakken wafeltjes. Kortom: een voorspoedige heenrit. In de Winner werden we door boerenleerkrachten opgewacht, meester Wannes hield zijn kip aan de leiband, en we mochten al meteen onze loodzware valiezen de smalle trap opsleuren. De ervaren kampgangers wurmden vanop een gammel trapje hun hoeslaken rond een ambetante matras en stonden hun hulpelozere kamergenoten bovendien met raad en daad bij. 6 stapelbedden op 6 vierkante meter is redelijk krap maar de knuffelbeesten geraakten toch in de slaapzak en toen: naar buiten voor een vrolijke country-verzameldans en enkele minder vrolijke 'kamp'regels..
Onze 4 koks moeten haast de halve nacht gewerkt hebben aan het draaien van gehaktballetjes, het pellen der tomaten, het plukken van flinterdunne boontjes, het slachten van een een Limburgs everzwijn en het schillen en bakken van een reuzenpan goudgele patatjes want het was héérlijk.
De "grijsjes" hadden al direct corvee: afruimen, afwassen, wegzetten, vegen en tafels dekken. Gelukkig is dat in groep véél minder erg dan thuis.
Het bos en een schuchter zonnetje lonkten voor allerlei boerenvaardigheden als daar zijn: klompschieten, handschoenmelken, mestpoetsen, maïskloppen en sleetrekken. Nadien: je eigen kudde geblinddoekt en in een kakafonie van dierengeluiden terugvinden, staarten stelen en het kampioenkoppel verkiezen.
Vrije tijd en vrije keuze is ook leuk: strips lezen, bellenblazen, woordzoeken, scoobidoo'en, kuieren, go-carten, babbelen of meesters plagen. Zo rond te zessen werden we binnen verwacht voor een avondboterham, maar wat voor een: 4 soorten brood, met ganda ham en meloen. Wie om choco durfde vragen was de peaneut van zijn/haar tafel.
De avondactiviteit was voer voor wetenschappelijke geesten: 3 zéér geleerde professoren deden een hele reeks tests met kaarsen, ballonnen, lucifers, boten, vogelkooien en brandbare stoffen waarbij wij moesten weten/raden wie van de drie gelijk had... ongelooflijk maar waar: de kampioenenboerin bleek ook nog eens de slimste in fysicawetten te zijn; proficiat Casey!
Enkelen waren al voortijdig bedwaarts vertrokken maar de grote volksverhuizing tussen toiletten, lavabo's en ledikanten zorgde toch voor enige filevorming in de gangen. Juffen en meesters kwamen trouw slaapwelzoenen uitdelen en 't was de bedoeling dat het tegen tienen stil werd...
Goedenacht!
Dag 2
Tja, die eerste nachtrust...laten we zeggen eerder wisselvallig: na enige aanmaning van de "surveillanten" slaagden de meisjes erin héél stil te fluisteren, sommigen vonden hun bed wat smal of wat hard maar de meerderheid sliep tot zomers vogelgekwetter hen wekte... 't is eens wat anders dan een electronisch muziekje.
Veel natte drukte in de douches en aan de lange lavabo's, een controlerend oogje van de begeleiders en toen zat meester Frederick alweer vrolijk op zijn fictief cowboypaard voor ontbijtverzameling.
Twee groepen aan de klusjes terwijl de anderen héél intens met factor oneindig werden ingesmeerd want Limburg is wel degelijk zonniger en warmer.
Toen werden we in dierenfamilies ingedeeld en togen met een stickerblad op pad én op niveau van de Mol want we moesten in groep overleggen of we voor een actief, een rustig of een strategisch spel kozen: 24 keuzemogelijkheden alstublieft van een explosief mijnenveld tot een vreedzame memory.
Het origineelste was stickers plakken in een kippenren en wachten waar onze bosklaskip haar middagkakje zou placeren.
Het eten was zo mogelijk nog lekkerder dan anders: pompoensoep, mals stoofvlees, frisse sla en heeerlijke frietjes. De koks zweetten nog meer dan gewoonlijk in hun sauna-keuken, ze moesten wel 4 keer per dag van T-shirt wisselen.
Het oeroude begrip "platte rust" werd weer opgefrist voor de allervermoeisten en de rest mocht buiten chillen.
Een bijzonder attente Ravelijnse leerkracht had heel wat lieve kaartjes verstuurd...dankjewel!
Het namiddagspel startte ongelooflijk energiek, we holden ons de ziel uit het lijf om groenten te verzamelen, achternagezeten door drie dierlijke groenvreters, een varken, een schaap en een koe en volgens ons was er zéker een turnleerkracht bij want bij achtervolgingen sprongen de dennenappels metershoog. Er was gelukkig ook handigheid nodig voor de niet-hardlopers en voor pechvogel Thibo: het kamp diende constant bewaakt.
Zo rond halfvijf was de puf er wat uit, het varken gekwetst en de koe vermoeid, het prachtige scorebord was dit keer bij blauw het volst en het (zacht) verplichte douchen méér dan nodig: er stroomde evenveel zand als water door de afvoerputjes. De creatieve koks hadden voor een reuzen boerenomelet gezorgd en na de afwas mochten we verwachtingsvol naar de "bonte" avond...
Een oude veeartse wilde ons in haar wereld introduceren want tenslotte is de boerenstiel niet altijd "leute" nietwaar? Zorgen horen er ook bij als een dier ziek wordt en dus oefenden we diergeneeskundige vaardigheden als injecteren, vogeltjes (blutsekakkertjes) voeren, jungledieren verdoven, bloedingen stelpen, kunstmatige inseminatie en steriel houden van ontsmettingswatten. Een levensgrote virus en bacterie staken voortdurend stokken in de wielen en dreven de veearts haast tot waanzin met hun onderling gepest. Nooit geweten dat diergeneeskunde zo'n grappige faculteit is. Maar blijkbaar ook vermoeiend want er kwam nauwelijks protest toen we in de slaapzak moesten+
De stoertste gasten deden evenwel nog een "griezeltocht" onder leiding van meester Toon en meester Hendrik; ze vertrokken nog bij klaarte en vol bravoure maar ze waren héél wat stiller toen ze in de donkerte aan het kamphuis arriveerden. Sommigen wat witjes rond de neus maar bang waren écht niet geweest hé...
Dag 3
Was ons eerste ontbijt gezellig, ons tweede was GIGANTISCH: we moesten wel 3 keer aanschuiven om alles geproefd te krijgen. Meester Wannes lanceerde een nieuw, profaan gebed, namelijk dankuwel koks...
En vandaag een "gesplitste" dag, de kleur van onze sjaaltjes mochten we vergeten want we hadden voordien zelf mogen kiezen: genieten, sneukelen, fietsen of stoer stappen. Dat laatste kon absoluut niet zonder onze meester Bernard, die dus tweemaal meer dan 100 km fietste om ons onze zware trektocht te bezorgen: 25 km stappen alstublieft met nog sportieve én kennistests tussendoor. En wat terrasjes betreft: geen enkel te bespeuren in die Overpeltse bossen...
De genieters charmeerden Limburgse buschauffeurs, speelden mini-golf en consumeerden tijdig een ijsje en een drankje. De sneukelaars zouden u op het verkeerde been kunnen zetten maar het ging wel degelijk om gezonde tussendoortjes (de peperkoek uitgezonderd) en bovendien sleepten ze calorieverbrandend de hele dag hun kar met ingrediënten door het bos en slaagden ze erin groenten en fruit fijn te snijden op een gammel plankje op de grond tussen de bosmieren. Speciale dank aan Jeffrey en Lovely voor het ondersteunen van een oude juf...
En dan de fietsers: die combineerden sport en cultuur: fietsen door de Sahara, een Glasmuseum, een uitkijktoren, een speciale brug en blote beelden (ook kunst uiteraard)
Bij thuiskomst alweer hoognodige douches (de verse sokken geraakten wat uitgeput) en daarna zalig aperitieven in de avondzon. Meneer Chlarie zette onze drie gepensioneerde vrijwilligers met een attent cadeau in de dankbloemetjes alvorens Ravelijnwaarts te vertrekken en in Brussel in de file te staan. En 't schijnt dat direceur zijn géén zwaar beroep is...
Meester Guido had zijn paëlla-pan XXX-large nokvul gevuld: voor sommigen zéér exotisch maar verrassend lekker.
Maar hét orgelpunt van de dag was toch de langverwachte fuif. Prachtig/origineel/landelijk/feestelijk uitgedost verschenen we ter dansvloer. Meester André was al uren voordien aan het uitnodigen maar zijn balboekje bleef schrijnend leeg: onze Ravelijnse meisjes zijn best wel assertief...
Onze Arno was DJ (met voorbereidende hulp van juf Vicky) en de ambiance was ongelooflijk...
Niet dat we de begeleiders nodig hadden maar 't was fijn dat ze meedansten. Het zweet druppelde tegen de ramen, ongelooflijk.
En deze keer vonden we het écht te vroeg om te gaan slapen maar helaas... ook aan die heerlijke fuif kwam een eind
Dag 4
Voor sommigen werd het zwaar om onmiddellijk met het goede been uit het uit het hoge bed te stappen maar anderen waren al voor de morgenstond aan het proberen al die vuile was weer in die valies te krijgen, een haast onmogelijke klus, we duwden, we propten, we zetten er een knie op, de ritsen kreunden maar nog voor het ontbijt stond een leger koffers buiten en daarna weer binnen want het begon te miezeren... Mooi om zien was de bende van meester Toon en meester Hendrik, ijverig en efficiënt verdween ons podium en ons decor en ons spelmateriaal in gigantische dozen: Juf Hilde met haar helpers aan de kuis, onze noeste koks hun keuken aan het schrobben én tegelijkertijd nog een stevige spaghetti in elkaar te toveren. De meerderheid schoof per ploeg aan de kwistafels om tunes, tv-programma's, sportmensen, bekende Vlamingen, logo's en smaken te herkennen. De leukste ronde was zondermeer leerachten-op-oude-foto's herkennen...meester Frederick en meester Hendrik moeten in een ver verleden een zeer vrouwelijke fase gekend hebben en juf Vicky varieerde nogal van kapselkleur... De winnaars waren blauw én grijs, altijd goed voor minder discussie, zo'n gelijkspel. We mochten vroeger eten maar aan het aanschuiven te zien was de hoger daarom niet minder groot. De afwassers peuterden de laatste slierten uit de gootsteen, de bus kwam eraan, de chauffeur kreeg ook een bord Italiaans, we begonnen met handbagage buiten te staan of wat stilletjes tegen een muurtje te zitten, kortom een dubbel gevoel.
Dank aan allen die deze fijne dagen mogelijk maakten!
