De eerste morgen… en wat een verrassende verscheidenheid: er stonden er al vanaf halfzeven onder de douche en d’er waren er die om acht uur nog wakker geschud moesten worden. Na het ontbijt en de kampdans volgde een twee-minuten spel en zagen we onze sportieve juffrouw Kris in een rolstoel wegens spierscheuring van gisteren te intensief boslopen.

We kozen een partner uit eigen land en per duo gingen we aan de slag onder een dreigend en zelfs lichtelijk lekkend wolkendek: reuzendomino- en katapultspel, sorteerwerk, loopneus, zoeloedans en nog veel meer ludieke, nog niet eerder uitgevonden spelen. De beste 6 duo’s speelden nadien nog een spetterende finale die door Brazilië gewonnen werd… voorspelling voor het echte WK-werk in juni???

Middageten was een lentefris, ter plaatse belegd broodje met ruime keuze aan groenigheid en dan dé kampuitvinding bij uitstek… het begrip” platte rust”: voor sommigen meer nodig na die eerste nacht en voor het stevige bosspel dat volgde: ’t was er eentje van echt allooi: met lopers en pakkers en verdedigers, met kaartjes en puzzelstukken, met strategie en tactiek, met bebloede scheenbenen en bekraste armen, bezwete gezichten en T-shirts-vol-dennenaalden….en zelfs wat gemor dat sommigen niet goed tegen hun verlies konden…

De douches lonkten maar ’t was eerst nog sprokkeltijd: géén kampvuur zonder hout en ook daar zagen we behoorlijk wat verschillen: rustig en gezellig keuvelend het bos in en terugkerend met een twijgje of twee of met halve boomstammen sleurend, nog een lange tak onder de oksel geklemd.

Toen toch, onder begeleiding van de kamerverantwoordelijke, de douches in en dan de zaaaalige reuk van barbecue, voorafgegaan door een aperitieftractatie van onze jarige juffrouw Isabel. Was de reuk al heerlijk, de smaak was nog beter… zalm, kippenboutjes, worst, ribbetjes, een groentebuffet van 2 meter lang, zelfgemaakte sausen en vooral een gevoel van samen-buiten-eten-en-lang-mogen-tafelen-in-zomeravondsfeer.  Het kampvuur knetterde want er zaten heel wat dennentakken tussen, en we werden er zelfs wat stil bij, wat ingetogen.  ’t Gaat dus toch zonder TV of computerspelletjes.

De dappersten van de oudste klassen mochten nog op spooktocht, de anderen doken gewilliger dan gisteren onder de wol en droomden algauw van….