De busparking werd vanmorgen opgefleurd door Ravelijnse
juffen met gekke rode duivelmutsen: we werden geteld en herteld en stapten
gezwind richting station waar de rest van de bonte bende stond te wachten. We konden stipt vertrekken: wij waren er én
de trein ook: naar Leuven dus, daarna naar Genk en toen op een eivolle en
ovenwarme lijnbus richting kamphuis waar 3 voorwachters in alweer duiveloutfit
pesterig met hun go-car voor de bus bleven rijden…
De valiezen stonden netjes in rijen en de ongerusten
begonnen al te zoeken maar hielden met graagte voor het heerlijke middageten
op: tomatensoep met ballen, heerlijke frietjes en vol-au-vent van Limburgse
boskiekens.
Er werden vrijwilligers gevraagd én gevonden voor de eerste
afwas en ’t was verdorie geen kleintje:
Van alles méér dan 80 exemplaren…
Daarna: kamerverdeling: hoogslapers en grondliggers
bepaalden hun positie en werden aangespoord tot lichtere kledij en
zonnecrèmesmering want ’t was intussen bloedheet op de binnekoer
Toen: getoeter en verzamelen voor de eerste
bosklasactiviteit: iedereen het bos in om zijn persoonlijk paspoort-voor-het-WK
te zoeken maar ach, buiten onze foto was dat verder léég en er wachtten zes
lege vakjes om bestickerd te worden na het volbrengen van een proef:
In Japan gooiden we sterren, in Spanje werden we van een
dulle stier gegooid, Mexico mummificeerde met WC papier, België gooide én
schoot aardappelen (oude oogst), in Nederland werden er liedjes geraden en in
Brazilië dienden we cocktails op in de bergen.
Helaas liepen er ook sportieve leerkrachten rond die ons de
zuurverdiende stickers afpakten, waarna dan weer een herexamen volgde en een
tweede kans, kortom te moeilijk om uit te leggen maar serieus vermoeiend. Gelukkig onderbroken door tijd voor een
heerlijk ijsje en daarna het in ontvangst nemen van ons persoonlijk WK-T-shirt.
De openingsceremonie was spectaculair: de jongens van wetenschap uit ons korps
hadden iets met luchtdruk en water en raketten in elkaar geknutseld en de
felgekleurde projectielen knalden tot hoog in de bomen.
Pittige pittabroodjes als avondmaal: rijkelijk gevuld maar
moeilijk om proper te eten, we zagen zelfs heel wat leerkrachten sukkelen.
Een andere équipe voor de afwas en die hadden geluk want ’t
was maar een kleintje.
Na wat avondlijk gekuier of een ferme rit met de go-car de
speelzaal binnen voor de showavond:
Klaverheer, ruitendame, schoppenboer-met-pluim en een joker
op leeftijd deden ons per ploeg inzetten op de juiste persoon voor een handigheidsproef. Aldus vingen we munten, spoten slagroom,
handtekenden ballonnen, wasknijperden borden, legden elektriciteit, omzeilden
muizenvallen, bouwden suikertorens en schepten noten. Kortom zéér onmisbare vaardigheden waar we
voordien nog nooit van gehoord hadden…
En toen… bedtijd… met de gebruikelijke
eerste-avond-ambiance. Gelukkig
patrouilleerden de leerkrachten want ochtend- en avondmensen in één kamer… en
eentje met zweetvoeten en eentje dat snurkt en eentje met een beetje heimwee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten