Dag 4: Quiz

De laatste morgen – toch steeds wat speciaals – de zorgelozen slapen als een marmot door het ochtendgloren terwijl anderen al voor het weksignaal hun hoeslaken en slaapzak aan het oprollen zijn.

Na het ontbijt: écht valiezentijd: hoe krijg ik dat daar in godsnaam allemaal weer in want een bobbelige linnenzak heeft volgens ons 10 keer méér volume dan een frisgestreken en geplooide stapel textiel. Maar we kregen hulp waar nodig en merkten bovendien dat ook juffen en meesters sterk verschillen qua inpak-efficiëntie…  Er werd geduwd en gepropt, een knie op gezet, de ritsen zipten kreunend dicht en dan moest er natuurlijk nog een natte handdoek of een eenzame pantoffel bij. Nooit vanzijnleven vaker de vraag gehoord “van wie is dit???”  Mooi ook: de woordeloze taakverdeling onder onze leerkrachten: de mannen vulden en versleepten reusachtige kartonnen dozen en palletten, meester Guido laadde zijn blauwe camionette vol met thuis- fornuizen en ovens en paëllapannen en thermoskannen en de juffen hielden de nerveuzen onder hun vleugels en antwoordden rustig op de 100 e vraag : “wanneer komt de bus?” Wie zei ook weer dat er nu geen man-vrouw rolpatronen meer zijn?

We hadden nog een voormiddagquiz met gekke foto’s van leerkrachten, een geblinddoekte proeftest, muziekvragen en dierengeluiden waar we per kleur zowat gelijk scoorden en dan ons laatste middagmaal, zoals de traditie het wil: spaghetti. Rode borden en rode kinnen afwassen, nog even naar ’t toilet en dan écht buiten op de bus wachten en op papa en mama en op een welverdiend (rustig) thuisweekend.

’t Waren héérlijke dagen, dankjewel allemaal!




Dank je juf Martine voor de mooie verslagjes!