Ach ach wat een juni-herfstweer om te starten…

Maar dan het goede nieuws: we hadden zelf mogen kiezen hoe we in Merkeveld geraakten: met de genieters, de sneukelaars of de stoere stappers.

De genieters kregen eerst wat extra-les aan het station (…is dat wel genierten?...) en maakten eigenhandig hun belegd broodje, gevolgd door een héérlijk-vettige handmassage, een partijtje bellenblazen en een ijsje met handgesneden fruit.

 De sneukelaars toverden een viergangenmenu onderweg én in etappes: zelfgeperst sinaasappelsap, mozarella met basilicum, een wrap met ham en kruidenkaas en tenslotte: hotdogs.

Gelukkig werd er ook stevig gewandeld voor of liever tegen de calorieën

De stoere stappers stapten zonder spieken de volledige 16 kilometer en deden onderweg nog tal van tests en proeven, waaronder de bizarste voorwerpen het héle traject dragen én een fotozoektocht.

Toen die bende het kamphuis bereikte, leken ze wat uitgeblust maar, ongelooflijk maar waar, na het opmaken van hun bed, waren d’er alweer op het voetbalveld aan het sjotten. Of lag het aan onze onvermoeibare meester Frederick die er ook alweer tussen liep?

Even rusten in het prachtige LABO van de familie Frutsel waar allerlei mysterieuze toestellen stonden te brobbelen en te pruttelen.  Ze hadden dan ook welverdiend een prachtige beker op de uitvindersbeurs gewonnen wat de jaloezie van nonkel Duts alleen maar vergrootte.

Maar voor ze konden onthullen WAT ze nu eigenlijk hadden uitgevonden werden we met héérlijke geuren naar de eetzaal gelonkt: tomatensoep met rijkelijke balletjes en een hoofdgerecht van varkensgebraad, vermoedelijk van een bos-everzwijn, goudgele frietjes én gezonde sla.

Nadien met een groep aan de afwas (véél leuker dan thuis…), keuze-activiteit: rustig of sportief en de vroegslapers MOCHTEN  naar bed, terwijl de laatbloeiers ernaartoe MOESTEN.

Eveneens verpichting én/of controle bij tandenpoetsen.

En morgen?? Hopelijk wat beter weer en zéker een verrassing van de bizarre familie Frutsel!

Slaapwel bosklassers en thuisfront!