Dag 4: Valiezenkoers

 

Het opstaan wordt elke dag een beetje moeilijker, maar vandaag moeten we ook nog in de vroege ochtend onze valiezen maken en de kamers opruimen. Elke keer opnieuw lijkt het alsof de valiezen zijn gekrompen tijdens ons verblijf, want ook nu is het bij verschillende leerlingen duwen en proppen om de valiezen dicht te krijgen. Om nog maar te zwijgen van de slaapzakken die in dat kleine zakje moeten.

En dan ons laatste ontbijt. We laten het extra smaken, want geef toe, zo’n ontbijtbuffet met ontbijtgranen, 3 soorten brood, verschillende soorten beleg, yoghurt, fruitsap en fruitsalade smaakt toch beter dan een snel ontbijt thuis.

Na het ontbijt wordt er in een snel tempo opgeruimd. Alle tipi-tenten, het cowboyfort verdwijnen in een mum van tijd. En dus worden onze jachtvelden van afgelopen week opnieuw de tuin van het kamphuis.

De kampdans vertelt ons dat het tijd is voor het laatste spel, we worden per kleur in groepen verdeeld en spelen verschillende estafettespelen. We lopen heen en terug tussen twee kegels, soms vooruit, soms achteruit, met lepel of spaghetti in de mond, met verschillende ballen en ook soms in team.

En omdat het de dag van de laatste keren is, is het moment gekomen om voor de laatste keer aan te schuiven voor onze laatste maaltijd. ….
Natuurlijk sluiten we dit maal af met een oorverdovend applaus voor de koks, die ons fantastisch verwend hebben deze dagen. Want zoals zoveel leerlingen verwoorden, het eten op kamp was echt veel lekkerder dan op school.

Als de camion aankomt, helpt iedereen met man en macht om deze zo snel mogelijk in te laden, zodat al het materiaal al kan vertrekken naar school.

We krijgen nog even vrij om met de nieuwe en/of oude vrienden te spenderen, maar dan moeten wij ook richting de kerk van Westouter wandelen om daar de bus naar school op te stappen. Op school is het een fijn weerzien met papa en mama, nu hebben jullie recht op een welverdiend (rustig) thuisweekend.

’t Waren héérlijke dagen, dankjewel allemaal!